cyfrowych układów
Encyklopedia PWN
radiotechnika
dział nauki i techniki, zajmujący się metodami wytwarzania drgań elektr. i fal radiowych oraz ich wykorzystaniem w procesach przesyłania i przetwarzania informacji (radiokomunikacja, telewizja, radiolokacja, radiofonia), w procesach sterowania (telemechanika), a także w grzejnictwie elektrycznym, mikrofalowej technice oraz w medycynie (m.in. do celów diagnostycznych i leczn.).
[łac.-gr.],
zegar
przyrząd do wyznaczania czasu.
[niem.],
urządzenie do przeprowadzenia analizy dźwięku polegającej na rozkładzie złożonego sygnału dźwiękowego na składowe dźwięki proste, czyli uzyskaniu widma sygnału.
przyrząd pomiarowy służący do mierzenia ciśnienia w płynach (cieczach, gazach lub parach).
systemy stosowane w urządzeniach do zapisu i odtwarzania dźwięku umożliwiające uzyskanie dźwięku o wysokiej jakości;
mat. abstrakcyjne pojęcie, pierwotnie służące do określania liczebności zbiorów przedmiotów (liczby naturalne), a następnie do wyrażania wielkości ciągłych, jak: długość, pole powierzchni, objętość, ciężar (liczby wymierne, po raz pierwszy używane w Egipcie w XVII w. p.n.e., oraz liczby niewymierne, wprowadzone w Grecji w VI w. p.n.e.).
